نامزدی یا وعده ازدواج قراردادی است که بین دو نفر برای ازدواج در آینده بسته می شود. بنابراین برخلاف آن چه در عرف گفته می شود از نظر حقوقی دوران عقد، نامزدی به حساب نمی آید.
البته باید توجه داشت نامزدی را نمی توان یک تعهد اخلاقی صرف دانست لذا در قانون مقرراتی در این خصوص وضع شده از جمله زیان های ناشی از برهم زدن ناموجه نامزدی است که طبق قواعد عمومی مسئولیت مدنی ( ماده 331 ق.م. و ماده 1 قانون مسئولیت مدنی ) قابل مطالبه می باشد.