با سلام. بدوا دقت داشته باشید، طبق اصلاحیه سال 1389، مدت استفاده از حقوق مادی پدیدآورنده موضوع سوال که به موجب وصایت یا وراثت منتقل می شود بعد از فوت پدیدآورنده از سی سال به پنجاه سال افزایش پیدا کرده است ( و هرگونه حق بهره‌برداری و نشر و پخش و تکثیر یا تجدید چاپ هر ترجمه‌ای با مترجم و یا وارث قانونی او است. مدت استفاده از این حقوق که به‌وارث منتقل می‌شود از تاریخ مرگ مترجم سی سال است ) . سایر نکات ذیلا مطرح می شود.
پاسخ پرسش شما بسته به نکات مختلف و از‌جمله نوع قرارداد منعقده با ناشر تفاوت می کند و این امر به " مادی بودن " حق نشر بر می گردد که امکان تنظیم قرارداد برمبنای رضایت طرفین را میسر می سازد؛ البته باید توجه داشته باشید در‌‌هرحال، انتقال گیرنده ی حق پدیدآورنده، حداکثر تا سی سال پس از واگذاری امکان استفاده از این حق را دارد ( و توافق تنها بر مدت کمتر معتبر است ) لذا پس از انقضای این مدت حق مذکور در صورت حیات پدیدآورنده متعلق به خود او و‌در صورت فوت وی به مدت 50 سال به وارث / درصورت نبودن وارث یا عدم وصایت/ برای همان مدت -50سال- در اختیار حاکم اسلامی قرار می گیرد.
پس از گذشت موعدی که استفاده از اثر برای همگان آزاد است - که بسته به نوع اثر ( اثر سینمایی و عکاسی باشد یا نه)/ صاحب اثر ( شخص حقیقی باشد یا حقوقی )/ نحوه پدید آمدن اثر ( در نتیجه سفارش یا غیر آن )/ تعداد افراد پدید آورنده ( اثر فردی یا اشتراکی ) متفاوت است– نقض مسائلی هم چون تغییر و تحریف در اثر، در نام و عنوان و نشان، یا عدم رعایت موارد اجباری در تکثیر ( مثل درج شماره دفعات چاپ، تعداد نسخ، شماره مسلسل روی صفحه موسیقی و صدا و ...) جرم بوده و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شاکی خصوصی خواهد بود.
همانطور که می بینید این مباحث نیاز به توجه به نکات و ظرایف عملی دقیقی دارد که از حیث حقوقی بسیار اثرگذار و تعیین کننده هستند اما توضیح همه آن ها و تبیین فروض مختلف از این طریق میسر نیست. موفق باشید.
مشاوره حقوقی در حوزه فضای مجازی
